Ubistvo Milana Đorđevića, poznatijeg kao Bombona, predstavlja jedan od brojnih misterioznih i nasilnih događaja koji su obiljležili kriminalnu scenu Beograda tog vremena. Bombona je bio poznat kao osoba koja je bila duboko povezana sa kriminalnim krugovima, ali i kao blizak saradnik Željka Ražnatovića Arkana.
Nakon njegove smrti, ostale su različite spekulacije i priče o njegovom životu i ulozi u kriminalnom miljeu. Pominjan je kao svjedok kriminalnih aktivnosti i ubistava, kao i navodni saradnik službe Državne bezbednosti. Svojevremeno je bio kum Željku Ražnatoviću Arkanu i krstio mu je djecu iz braka sa Svetlanom Cecom Ražnatović.
Ono što ostaje kao dio legende ili činjenica, u mnogim slučajevima ostaje nejasno i podložno različitim tumačenjima. Pomenuti podaci o njegovom životu i kriminalnim aktivnostima svjedoče o složenim odnosima i dinamici koja je vladala u kriminalnim krugovima tog vremena.
Ubistvo Bombone je i dalje predmet interesovanja javnosti, a činjenice i priče vezane za njegov život često su predmet spekulacija i rasprava.
Prvi put ime “Bombona” postaje poznato u Beogradu 1983. godine nakon oružanog sukoba u diskoteci sa Radetom Ćaldovićem Ćentom i Rankom Rubežićem. Postao je poznat i po invidentu 1985. godine kada je prema sumnjama, ranio Darka Stojanovića, kasnije svjedoka u ubistvu Aleksandra Kneževića Kneleta.
Bombona je bio poznat po brojnim informacijama, vjeruje se da je bio saradnik Državne bezbjednosti. Smrt Arkana 15. januara 2000. godine duboko je potresla Bombonu, ali razlog za to nije jasan. Oko godinu i dva mjeseca kasnije, Bombona je smrtno ranjen dok je bio u kolima sa sinom (15). Hitna pomoć ih je prevezla u Urgentni centar nakon što su komšije pozvale pomoć.
Đorđe Đorđević je ubijen u martu 2001. godine u vozilu reno tvingo, kada je na njega iz automatske puške “kalašnjikov” i pištolja “CZ 99” ispaljeno više od 30 metaka. Incident se dogodio dok su se žrtve vraćale sa malog fudbala, a za volanom je bio Miloš Roknić, koji je preminuo na licu mjesta, zajedno sa Dušanom Milovanovićem, dok su Đorđevići prebačeni u bolnicu. Đorđević je svojim tijelom spasio život svom sinu. Pola sata nakon incidenta, Đorđević je preminuo.
Ovaj način Đorđevićevog stradanja ostavio je monge u čudu, budući da nije imao priliku da se brani tokom napada. Incident je ukazao na to da je Đorđević možda bio previše opušten nakon povlačenja iz javne scene i da je bio neoprezan u periodu kada je vlast pokušavača da riješi nerješana ubistva i pronađe svjedoke i dokaze vezane za ta zlodjela.
