Jedan od najpopularnijih rock pjevača sa prostora ex yu je definitivno Željko Bebek, starije generacije se sjećaju koliko je Bebek bio popularan, naročito kada je nastupao u Bijelom dugmetu. Iako je osnivač ove grupe bio Goran Bregović, ikonom ove grupe ipak je smatran Željko Bebek.
Svoj talenat za pjevanje je naslijedio od svoje majke, koja je imala prelijep glas. Karijeru je započeo kao solo pjevač, međutim svoj uspon i vrhunac karijere je doživio kao član Bijelog dugmeta.
Inače Željko je poznat i kao veliki zavodnik, pa je tako njegov privatni život veoma zanimljiv. Ima dva braka, iz prvog braka sa suprugom Spomenkom dobio je kćerku, takođe ima kkćerku iz drugog braka sa Sandrom. Rekao je da se više neće ženiti nakon ova dva braka, no vrlo brzo je upoznao Ružicu koja je od njega mlađa čak 34 godine. Zajedno su još od 202. godine te imaju dvoje djece, kćerku i sina.
Željko i Ružica ne kriju zaljubljenost i poznati su po svojim golišavim fotografijama koje s vremena na vrijeme dijele u javnost.
ŽELJKO BEBEK – GLAS KOJI JE OBOJIO EPOHU
U moru muzičkih imena s prostora bivše Jugoslavije, malo ih je ostavilo toliko dubok, neizbrisiv trag kao što je to učinio Željko Bebek, pjevač čiji je glas ne samo obilježio zlatno doba rok muzike, već i postao glas emocije, buntovnosti, ali i nečeg vječnog – nečeg što i danas odjekuje jednako snažno kao i u vrijeme kada se prvi put čulo.
Rođen 16. decembra 1945. godine u Sarajevu, Bebek je odrastao u gradu koji je tada već bio poznat po svojoj raznolikoj kulturi, muzičkoj tradiciji i kozmopolitskom duhu. Sarajevo je disalo muziku – od sevdaha do jazza, od rock’n’rolla do narodne muzike – i u tom ambijentu Bebek je pronašao svoj poziv. Još kao dječak pokazivao je sklonost ka pjevanju, a prva iskustva na muzičkoj sceni sticao je krajem 50-ih i početkom 60-ih godina u amaterskim sastavima i vokalnim grupama.
RANI MUZIČKI POČECI
Prva ozbiljnija muzička iskustva Bebek je stekao u grupama kao što su Kodeksi i Korni Grupa, gdje se već tada isticao kao snažan vokal. Kodeksi su bili sastav koji je okupljao talente iz Sarajeva i Dubrovnika, a među članovima se tada nalazio i Goran Bregović, s kojim će Bebek kasnije ući u najvažniju i najplodonosniju fazu karijere.
Bebek i Bregović upoznali su se upravo u toj fazi kada su Kodeksi svirali u Italiji – od svadbi i kafanskih gaža do rokenrol večeri u klubovima. Bilo je to vrijeme sazrijevanja, eksperimentisanja, ali i preživljavanja. Mladi muzičari učili su zanat kroz praksu, često spavajući na podovima i svirajući maratonske svirke da bi zaradili dovoljno za skroman obrok.
BIJELO DUGME – LEGENDA JE ROĐENA
Krajem 1973. godine, Bregović osniva novi bend koji će nazvati Bijelo Dugme – ime koje će uskoro postati sinonim za muzičku revoluciju na Balkanu. Bebek je bio prirodan izbor za glavnog vokala. On nije bio samo pjevač – bio je interpretator, umjetnik koji je znao prenijeti emociju, snagu, bol i ekstazu kroz glas. Kombinacija njegovog vokala i Bregovićevih melodija stvorila je eksploziju popularnosti koju niko do tada nije mogao ni zamisliti.
Prvi album “Kad bi bio bijelo dugme” (1974) bio je ogroman uspjeh. Pjesme poput “Selma”, “Ne spavaj, mala moja, muzika dok svira”, “Tako ti je, mala moja, kad ljubi Bosanac” i “Da sam pekar” odmah su osvojile srca publike. Bend je spojio narodnu muziku s rock’n’rollom, stvarajući novi pravac koji su mnogi pokušavali kopirati, ali bez pravog uspjeha.
U toj prvoj fazi, Bijelo Dugme je bilo više od benda – bilo je kulturni fenomen. Bebek je, s brkovima i kožnim jaknama, postao idol, seks simbol, ali i simbol nečega mnogo šireg – slobode, bunta, narodne energije pretočene u moderno ruho.
GODINE SLAVE I ISTROŠENOST
Tokom 70-ih i ranih 80-ih, Bebek i Bijelo Dugme su vladali jugoslovenskom muzičkom scenom. Njihovi koncerti su bili masovni – stadion Poljud, Tašmajdan, Koševo, a zatim i širom Evrope, gdje su okupljali hiljade i hiljade ljudi iz dijaspore. Ipak, iza reflektora i sjaja, unutrašnji odnosi su počeli pucati. Burne ličnosti, različite vizije, stalna iscrpljenost turnejama i medijska pažnja – sve je to ostavljalo trag.
Bebek je napustio Bijelo Dugme 1984. godine, nakon albuma “Uspavanka za Radmilu M.” Bila je to kraj jedne ere, iako će bend nastaviti s drugim pjevačima, nikada više neće dostići onaj magični spoj koji su imali u periodu s Bebekom.
SOLO KARIJERA – PUT INDIVIDUE
Nakon odlaska iz Dugmeta, Bebek se posvetio solo karijeri. Prvi album “Mene tjera neki vrag” objavljen 1984. godine donio je odmah veliki hit – “Laku noć, svirači” – koji je postao antologijski. Bio je to dokaz da Bebek može i sam – bez Dugmeta, bez Bregovića, bez starog sistema.
Slijedili su albumi “Niko nije rođen da sam” (1985), “Tako ti je mala moja kad ljubi Bosanac” (1986), “A svemir miruje” (1988) i mnogi drugi. Njegova solo karijera bila je raznovrsna – od pop balada do rokerskih pjesama, ali i pjesama koje su koketirale s narodnim motivima. Uvijek je ostajao vjeran osjećaju, emociji u interpretaciji, bez obzira na žanr.
Devedesete su za sve muzičare s ovih prostora bile turbulentne. Rat, raspad države, prekid kulturnih veza. Bebek se u to vrijeme sklonio iz javnosti, bavio se manjim projektima, ali nikada potpuno nije nestao. Njegov glas, njegova boja, uvijek su bili prepoznatljivi – kao kod starih prijatelja koji ti ne trebaju govoriti ko su da bi znao.
NOVI VIJETAR U LEĐA – DRUGA MLADOST
U 2000-im godinama Bebek doživljava drugu mladost. Njegove pjesme doživljavaju renesansu – mlađe generacije otkrivaju “Oprosti mi što te volim”, “Žuta ruža”, “Da je sreće bilo”, “Tijana” i mnoge druge. Nastupi širom regije ponovo privlače hiljade ljudi.
Njegov album “Kad poljubac pomiješaš sa vinom” iz 2012. godine i kasniji “Ono nešto naše” (2017) samo su potvrdili da Bebek nije nostalgičar koji živi od stare slave, već aktivan, savremen izvođač.
Posebnu pažnju dobila je i saradnja sa sinom Zvonimirom Bebekom, koji svira gitaru u njegovom bendu. Ta porodična priča dodala je novu dimenziju njegovom muzičkom identitetu – sada je postao i simbol muzičkog nasljeđa koje se prenosi generacijski.
DUHOVNI RAST I MIR
Osim muzike, Bebek je kroz život prošao i brojne lične transformacije. U intervjuima često govori o duhovnosti, porodičnim vrijednostima, i o tome koliko mu je važno da ostane čovjek u svijetu showbiza. Sretan je u braku s Ružicom, s kojom ima sina Zvonimira, i često naglašava da mu porodica predstavlja mirnu luku u svijetu koji zna biti nemilosrdan.
ŽELJKO BEBEK KAO LEGENDA
Danas, kada se osvrnemo na karijeru koja traje više od šest decenija, teško je svesti Željka Bebeka na samo jednu ulogu. On nije samo bivši frontmen Bijelog Dugmeta. Nije samo solo izvođač. Nije samo jedan od najprepoznatljivijih vokala Balkana.
On je simbol epohe. Glas koji je pjevao o ljubavi, o zavičaju, o strasti, o slobodi, o gubitku, o buntu. Glas koji je bio na stadionima, u kafanama, u kolima na autoputu, u slušalicama tinejdžera i u zagrljajima zaljubljenih.
I dok god bude muzike na ovim prostorima, dok god budemo pjevali:
“Laku noć, svirači, ne svirajte više…”
– znaćemo da je Željko Bebek bio i ostao dio nas.
