Priča o njenom životu zaista je fascinantna. Iako možda ne viđamo često ovu šarmantnu damu na našim ekranima, ona je bez sumnje jedna od najvoljenijih jugoslavenskih glumica svih vremena. Njena kći nam ipak omogućava da osjetimo njenu prisutnost putem Instagram fotografija, čime nam pruža radost. Vera Čukić, poznata po ulogama u filmovima „Ko puca, njemu će i otvoriti“ i „I Bog stvori kafansku pjevačicu“, ostaje priznata srpska glumica u kazalištu, filmu i televiziji.
Svojom izvanrednom izvedbom u poznatim serijama poput „Samci“, „Zaboravljeni“, „Gore“ i „Moja sestrična sa sela“, osvojila je publiku. Ova izvanredna dama, rođena 16. prosinca 1938. godine u Beogradu, sada ima 85 godina. U braku sa preminulim scenaristom i književnikom Gordanom Mihićem, ponosna je majka glumice Ivane.
Nakon smrti Gordana, Ivana i Vera su donijele neobičnu odluku da napuste užurbani grad i preselili se u malo i neobično selo, što je prilično rijetka odluka u današnjem svijetu. Prihvatili su miran način života, daleko od gradske buke, te su se bez problema prilagodili ruralnom blaženstvu. Ivanin Instagram profil svjedoči o njihovom novom zadovoljstvu i pokazuje koliko su uživale u životu na selu, dok nastavljaju svoju karijeru u kazalištu.
Pored svojih uspjeha na filmu i televiziji, Čukić je izgradila zapaženu karijeru u kazalištu. U početku je nastupala pretežno u „Ateljeu 212“, a potom se pridružila renomiranom ansamblu Narodnog pozorišta. Neki od značajnih naslova u njenom repertoaru uključuju „The Exchange“, „Cocktail“, „Evil Souls“, „The Mask“, „Who’s Afraid of Virginia Woolf“ i mnoge druge.
Jugoslovenska kinematografija ima bogatu i raznoliku istoriju koja se razvijala tokom različitih političkih i društvenih perioda. Početci filmske industrije u Jugoslaviji datiraju iz perioda između dva svetska rata, kada su se snimali prvi filmovi. U tom vremenu, filmovi su često imali karakter dokumentarnih prikaza ili kratkih igranih filmova, a industrija je bila relativno mala i nedovoljno razvijena.
Nakon Drugog svetskog rata, kada je Jugoslavija postala socijalistička federacija pod vođstvom Josipa Broza Tita, filmska industrija doživela je značajan razvoj. Država je prepoznala značaj filma kao sredstva za kulturnu i političku propagandu, ali i kao umetnički izraz. Tokom 1950-ih i 1960-ih, jugoslovenski film postao je prepoznatljiv po svojim inovativnim pristupima i visokom umetničkom kvalitetu. Ove decenije obeležene su radom značajnih filmskih stvaralaca kao što su Dušan Makavejev, Živojin Pavlović i Aleksandar Petrović. Filmovi poput „W.R. – Misterije organizma“ Dušana Makavejeva i „I even met happy gypsies“ Aleksandra Petrovića doneli su međunarodnu prepoznatljivost jugoslovenskom filmu.
1970-te i 1980-te godine bile su vreme zlatnog doba jugoslovenskog filma. Period je obeležen velikim brojem filmskih produkcija koje su pokrivale razne žanrove, od drama do komedija, te su često bile usmerene na socijalne i političke teme. Poznati filmovi iz tog doba uključivali su „Sutjeska“ i „Maršal“, koji su bili slavlje herojske borbe naroda Jugoslavije. U ovoj eri, jugoslovenski film postao je prepoznatljiv na međunarodnim filmskim festivalima, a neki od najvažnijih filmskih stvaralaca uključivali su Emira Kusturicu i Goran Paskaljevića.
Kako je Jugoslavija prolazila kroz političke i ekonomske turbulencije 1990-ih godina, tako je i filmska industrija doživela značajne promene. Raspad federacije i ratni sukobi imali su dubok uticaj na kinematografiju, koja je morala da se prilagodi novim okolnostima. Ipak, tokom ovog perioda, pojavili su se novi talenti i filmovi koji su istraživali teme rata i postratnog društva.
U poslednjim decenijama, filmska produkcija u bivšim jugoslovenskim republikama nastavila je da se razvija, s brojnim nagrađivanim filmovima i rediteljima koji su stekli međunarodno priznanje. Iako se kinematografija različitih novih država razlikuje, zajednička istorija i uticaji iz perioda Jugoslavije ostaju važan deo njihovog kulturnog identiteta.
